A' fàs nas fhuaire

Tha na h-oidhcheannan a' fàs nas fhada a-nis nuair a tha sinn san Dàmhair. Tha e gu bhith leth-uair an déidh sia feasgar an dràsda agus tha e gu math dorcha cheana. Chan eil na reultan ri fhaicinn fhathast ach tha na solais-sràid' air.

Bha mi shìos aig an taigh-seinnse a-raoir agus bha mi a' mothachadh na fuachd. Tha an taigh-seinnse aig an stéisean-trèanaichean agus 's àbhaist dhuinn a bhith a-muigh air an àrd-chabhsair, gu h-àiridh nuair a bhios e trang a-staigh. Chan e ach taigh-seinnse beag a th'ann. As t-Samhradh tha e math a bhith air an taobh a-muigh -- 's urrainn dhuinn a bhith nar suidhe air na bùird-phicnic a' coimhead air na daoine a tha a' dol seachad air na trèanaichean. Cha bhiodh sibh a' creidsinn dé thachras bho àm gu àm!

Co-dhiù, mu dheich uairean a-raoir, bha sinn a-muigh fhathast ach thòisich a' ghaoth a shèideadh dìreach sìos an àrd-chabhsair. Dh'fhuirich sinn a-muigh gus an leth-uair ach an uair sin rinn sinn air an teas a-steach. Chaidh innse dhomh gum bi i nas blàithe a-rithist an t-seachdain tighinn, ach chan eil mi cinnteach. Gu dearbh, bha i fuar nuair a bha mi a' coiseachd dhachaigh a-raoir 's bha beagan reothaidh air a' chàr agam sa' mhadainn an diugh. Tha am Foghar a' tighinn!